Eva Voller: Ukryta brama

Autor: Eva Voller
Tytuł: Ukryta brama
Stron: 448
Wydawca: EGMONT Literacki

W Europie znajduje się wiele pięknych miast z zachwycającą gamą zabytków i bogatą historią, którą najwspanialej byłoby poznawać w chwili jej tworzenia się. Zwyczajni ludzie takiej możliwości nie mają, ale podróżnicy w czasie, Strażnicy Czasu, tak.  Młodzi bohaterowie książek E. Voller mają tę możliwość. Dodatkowo mogą wpływać na bieg historii, mając na uwadze przyszłość ludzkości i to, aby nie popłynęła ona w zbyt tragicznym kierunku.

Anna i Sebastian pod bacznym okiem Starców podróżują w czasie pomagając, ratując, niekiedy ingerując w przeróżne wydarzenia i życiorysy ważnych osób. 

Wspólnie z bohaterami czytelnik odwiedził już magiczną i romantyczną Wenecję oraz intrygujący i zapierający dech w piersiach Paryż. Akcja części trzeciej zabiera nas do XIX- wiecznego Londynu, który okaże się równie interesujący oraz przyjdzie mu pełnić rolę areny dla ważnych, dla Strażników Czasu, rozgrywek. 

Początek powieści jest dość spokojny. Anna i Sebastian pomagają pewnemu malarzowi, którego dzieła w przyszłości zyskają miano epokowych i wizjonerskich. Wszystko idzie zgodnie z planem i bohaterowie wracają do swoich czasów, by cieszyć się pięknem miasta Londyn, swoją miłością, tym, że są razem, młodzi i pełni planów na wspólną przyszłość. 

I tylko dobrze znane Annie swędzenie karku zwiastuje zagrożenie, a Jose, ich opiekun i mentor,  wydaje się być bardziej ponury niż zwykle. Wrażenie to jednak szybko mija. Do czasu. 

Niedługo potem bohaterowie ponownie udadzą się do roku 1813 i jako wysoko urodzeni arystokraci wiedli będą życie typowe dla ówczesnej śmietanki towarzyskiej. Anna wciągnięta zostanie w wir zakupów i w sumie dość ograniczonych, jak na tamte czasy, dla kobiet rozrywek, zaś Sebastian będzie zgodnie z przywilejami mężczyzn odwiedzał męskie kluby, chodził na walki bokserskie, itp. 

Bardzo szybko okaże się, że na wyższej płaszczyźnie dzieje się coś niedobrego, bowiem bohaterowie przy kolejnej próbie powrotu, utkną w XIX wieku. Wyjdzie na jaw, że ktoś niszczy bramy, przez które podróżują Strażnicy Czasu. Wśród nowo poznanych przyjaciół Anny i Sebastiana znajdują się zatem  wrogowie, a ktoś czyha na ich życie. Bez pomocy Jose młodzi błądzą po omacku i dopiero kolejne wydarzenia, w których ich życie będzie zagrożone, naprowadzą ich na pewien trop. Przydatny okaże się także malarz, którego na początku powieści uratowali, a raczej nie tyle on, ile jego obrazy oraz prorocze sny, które po przybyciu do 1813 zaczynają dręczyć Annę. 

Czy to wszystko jednak wystarczy, aby pokonać wrogów Czasu? Czy może już na zawsze przyjdzie im żyć w stale powtarzającym się roku 1813? Okaże się. 

Trzecią część cyklu czyta się sprawnie z kilku powodów. 

Po pierwsze autorka znowu bardzo dokładnie i ciekawie odmalowała realia epoki: sposób, w jaki ludzie wówczas żyli, mieszkali, ubierali się, co jedli. Godna uwagi była również ludzka mentalność i pozorna dbałość o reputację, zwłaszcza kobiet. 

Po drugie znowu spotykamy bardzo sympatyczne i zabawne postaci drugoplanowe, takie jak stajenny Jerry czy garderobiana Bridget, posiadająca skłonność do mówienia do siebie w obecności osób trzecich. 

Trzeba przyznać autorce plus za to, że tym razem nie domyśliłam się, kto jest czarnym charakterem. Akurat tej osoby nie podejrzewałam w ogóle. 

Znacznie bardziej niż w części drugiej, podobała mi się postawa i zachowanie Anny, która tym razem okazała się być zaradna i pomysłowa. 

Zakończenie powieści jest otwarte. Autorka zostawiła sobie furtkę, dzięki której, jeśli zechce, zawsze może wrócić do opisywania przygód Anny i Sebastiana. 

Ukryta brama to przyjemna lektura na deszczowe popołudnie i nie najlepsze samopoczucie, jak to było dziś w moim  przypadku. Lekka, zabawna powieść pozwala zapomnieć o złych nastrojach i przenosi czytelnika w inny świat; romansów, intryg i manipulacji czasem. 

Polecam!

 

  Dziękuję!

Magiczna gondola | Złoty most