czwartek, 6 listopada 2014

Olga Haber: Oni

Autor: Olga Haber
Tytuł: Oni
Stron: 212
Wydawca: Videograf






Co może wyjść z połączenia polonistki, miłości do Stephena Kinga (nawet tej bez wzajemności) oraz upodobania do grozy? Odpowiedź jest prosta. Może wyjść całkiem fajna, klimatyczna opowieść. Ale po kolei. 
Olga Haber to rodowita krakowianka i filolog polski. Jej zainteresowania są dość wszechstronne, ale w dużej mierze oscylują głównie wśród tego co niekonwencjonalne i nadnaturalne. Takie ciągoty mogą zaowocować fajnymi pomysłami, a te mogą się przerodzić w historie naprawdę godne uwagi. I tak właśnie jest w przypadku powieści grozy Oni, będącej debiutem powieściowym Olgi Haber.
Główna bohaterka Natalia obecnie jest na tzw. życiowym zakręcie i liże rany po traumie wypadku, w którym przed rokiem brała udział. Rozpadł się jej także poważny związek, w którym była. Odeszła z pracy. Żeby zapomnieć o tym, co nieprzyjemne, wyjeżdża na wieś i przyjemnie spędza czas w sielskim domku nad jeziorem. Wiąże się z młodszym od siebie chłopakiem i stara się jakoś dojść do siebie. Nie ma jednak łatwo. 
Bohaterka nie może się pozbyć wrażenia, że ktoś lub coś ją obserwuje, po nocach śnią się jej krwawe koszmary, a wieś, która miała być spokojna i dawać relaks, stopniowo przekształca się w arenę niepokojących i budzących coraz większą grozę wydarzeń. 
Mnożą się dziwne wypadki i zranienia. Podczas codziennego biegania Natalia trafia w lesie na dziwny wypalony krąg. Jadąc samochodem spotyka idącą poboczem dziewczynę, która sprawia wrażenie, jakby ją ktoś skrzywdził. Na ogół spokojni i przyjaźni mieszkańcy zachowują się coraz dziwniej; stają się zgryźliwi, złośliwi, a nawet agresywni. Najgorsze jest jednak to, że wokół samej Natalii gromadzą się siły, których bohaterka ani nie jest w stanie nazwać, ani z nimi walczyć. Nocne koszmary to bowiem nie wszystko. Dziewczyna zaczyna tracić kontakt z rzeczywistością, orientuje się, że ma luki w pamięci, gubi czas. Oprócz tego sama zaczyna się poddawać takim uczuciom jak zazdrość, zawiść czy obojętność. Nie słucha rad sąsiada, który jako jedyny wydaje się rozumieć, co naprawdę dzieje się w miasteczku. Zresztą trudno się bohaterce dziwić. Rewelacje, którymi raczy ją sąsiad, brzmią jak obawy paranoika, a nie zdrowo myślącego człowieka.
Przerażona i coraz bardziej zagubiona Natalia zdaje sobie sprawę, że jest marionetką w rękach obcej siły, która z premedytacją się nią bawi. Czy Natalia znajdzie w sobie dość sił, by wyjechać, czy też na zawsze podda się nieznanemu? 
Muszę przyznać, że początek historii od razu wciąga czytelnika w wir drobnych wydarzeń, które stopniowo złożą się na większą katastrofę. Oczami głównej bohaterki, śledzimy kolejne wydarzenia, snujemy domysły oraz obserwujemy coraz dziwniej się zachowujących mieszkańców. Początkowo trudno jasno określić, czy faktycznie dzieje się tu coś niedobrego, czy też może Natalia w trudnym momencie swojego życia pewne wydarzenia odbiera zbyt emocjonalnie. 
Atmosfera strachu przed nieznanym zagęszcza się bardzo powoli i właśnie dzięki temu trudno się od tej historii oderwać, gdyż bardzo chce się poznać jej zakończenie. Swoją drogą, do samego końca spodziewałam się innego finału i dużym zaskoczeniem były decyzje, które Natalia podjęła, czy też emocje, którym uległa. 
Kim są tytułowi Oni oczywiście zdradzić nie mogę, powiem tylko, że powieść jest ukłonem w stronę takich książek S. Kinga jak Stukostrachy i Łowca snów i jeśli ktoś miał z nimi styczność, będzie wiedział, co mam na myśli. 
Tym co nie do końca mnie przekonało, była motywacja, którą Oni się kierowali. Przyznam, że chyba wolałabym, aby pewne sprawy autorka pozostawiła niedopowiedziane. Mimo tego, Olga Haber zaserwowała mi porcję dobrej rozrywki na Halloween i jestem jej za to ogromnie wdzięczna.
Jeśli zatem szukacie na te jesienne wieczory rodzimej historii z dreszczykiem, to Oni autorstwa O. Haber są idealną lekturą dla Was. Polecam!
Dziękuję!

6 komentarzy:

  1. Mnie motywacja istot przekonała, ale nie odnalazłam w tej książce klimatu strachu. Miałam niezły ubaw z czytania rozmów Natalii z kotem. Zresztą bohaterka, jak na swój wiek, też była mocno niestabilna. Ogólnie dobrze czyta się tę książkę, zakończenie jest świetne, ale kingowskiej atmosfery nie doświadczyłam.

    OdpowiedzUsuń
  2. Już po samym opisie mi się podoba ^^ dopisuję do listy :)

    naczytane.blog.pl

    OdpowiedzUsuń
  3. Po tylu negatywnych recenzjach, które ostatnio tworzyłaś fajnie, że coś Ci się spodobało :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Z pewnością zapoznam się z powieścią jeżeli tylko nadarzy się ku temu okazja :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Książka czeka na swoją kolej na mojej półce.

    OdpowiedzUsuń

Co jednemu się podoba, drugiemu nie musi i na odwrót. Szanujmy się wzajemnie wyrażając własne opinie.
Wszystkie komentarze o treści obraźliwej, wulgarnej i tym podobnej będą usuwane.
Jeśli nie potrafisz wyrazić własnego zdania, bez obrażania drugiej osoby, to lepiej nie wyrażaj go wcale.