piątek, 17 stycznia 2020

David Baldacci: W pułapce pamieci

Autor: David Baldacci
Tytuł: W pułapce pamięci
Seria: Amos Decker, t.1
Stron: 400
Wydawca: Dolnośląskie








Mija rok od tragedii, która spotkała detektywa Amosa Deckera. Nieznany sprawca bestialsko zabił żonę, córkę i szwagra mężczyzny; nie zostawił żadnych śladów i do tej pory go nie schwytano. 
Amos zrezygnował z pracy w policji, roztył się do monstrualnych rozmiarów i żyje jak uliczny kloszard, imając się mało płatnych zleceń. 
Wszystko zmienia się, gdy na policję zgłasza się człowiek, który przyznaje się do popełnienia owej zbrodni. Uwagę policji i śledczych przykuwa także sprawa strzelaniny w miejscowej szkole średniej; zamaskowany sprawca zabija kilkoro uczniów i nauczycieli, wyjątkowo sprytnie unikając kamer. 
Amos zostaje zatrudniony w charakterze policyjnego konsultanta i szybko przekonuje się, że odkrycie tożsamości zamachowca doprowadzi go do zabójcy jego rodziny.

Książka wciąga do razu. Interesująca i bardzo realistycznie brutalna jest sprawa dokonanych zabójstw oraz modus operandi sprawcy. W bardzo ciekawy sposób pracuje także sam Amos.

Tym, co wyróżnia bohatera z tłumu innych detektywów i śledczych, jest jego nietypowa przypadłość, którą nabył na skutek urazu głowy. Standardowym skojarzeniem dla nas, zwykłych ludzi, jest to, że jeśli dozna się urazu głowy, mózg trwale się uszkadza, zazwyczaj zmieniając swojego posiadacza w warzywo. Jednak bardzo rzadko, ale jednak, istnieje szansa, że w ludzkim mózgu dojdzie do przestasowania (nazywam to jako laik), które uczyni z człowieka geniusza w danej dziedzinie. Klasyfikacja schorzeń nazywa to zespołem sawanta czyli jednostki wybitnie uzdolnionej. Amos Decker ma niezwykłą pamięć. Powiedzieć o niej, że jest fotograficzna to za mało. Amos może wrócić do dowolnego wydarzenia z własnego życia i przeglądać je sobie dowolną ilość razy jak film na dysku. Jego wspomnienia są wciąż żywe i nigdy nie blakną. Obrazy i doświadczenia, które zbiera widzi w swojej głowie w jednolitych kolorach. Dodać, że jest mocno obciążony prywatną tragedią i już mamy nietypowego bohatera, który fascynuje czytelnika i każe siebie obdarzyć zainteresowaniem i sympatią, choć jest tak trudny w codziennym obyciu.

Jednocześnie, co jest ogromną zaletą, Amos z uporem maniaka dąży do rozwikłania sprawy. Nie tylko dlatego, że jest dla niego osobista, ale też dlatego, że ze swoją przypadłością po prostu nie potrafi przyjąć do wiadomości, że czegoś nie wie. I ta właśnie niewiedza pcha go w stronę rozwiązania. Najciekawsze jest, że każdy drobiazg, nawet najmniejszy detal, nieopatrznie wypowiedziane przez kogoś słowo, może stać się katalizatorem do rozwiązania zagadki. Dla postronnego człowieka może to nie mieć znaczenia. Dla Amosa ma wielkie.

Gdy już wydaje się, że udało się odkryć tożsamość zabójcy, autor odkrywa przed nami nowe poszlaki i okazuje się, że cała sprawa jest znacznie bardziej skomplikowana niż się wydawało na początku. Fabuła wciąż przykuwa uwagę czytelnika i nie pozwala się nudzić. Dawid Baldacci bardzo starannie ułożył całą intrygę, wysoko tym stawiając poprzeczkę i mam nadzieję, że kolejne części o przygodach Amosa Deckera będą równie dobre. Polecam miłośnikom rasowych thrillerów. 

1 komentarz:

Co jednemu się podoba, drugiemu nie musi i na odwrót. Szanujmy się wzajemnie wyrażając własne opinie.
Wszystkie komentarze o treści obraźliwej, wulgarnej i tym podobnej będą usuwane.
Jeśli nie potrafisz wyrazić własnego zdania, bez obrażania drugiej osoby, to lepiej nie wyrażaj go wcale.